วันดีคืนดีภรรยาก็ลุกขึ้นมาบอกว่าอยากบริจาคร่างกาย จะได้เป็นร่างให้นักศึกษาแพทย์ได้ศึกษา
เป็นการทำบุญที่ไม่ใช่ทุกคนที่จะทำได้ ผมเองบริจาคอวัยวะ ร่างกาย และโลหิตเป็นการให้ทาน
ที่ทำให้รู้สึกดี และดีใจที่ภรรยาคิดได้ ซึ่งไม่แน่ใจนัก เพราะดูแล้วยังไม่ค่อยปลงกับรูปกายภายนอกสักเท่าใด
ก็ไม่ได้ถามเหตุผลว่าทำไม แต่ที่ผมคิดในใจคือรู้สึกดี ก็คาดว่าภรรยาคงไปอ่านอะไรที่ไหน และอยากได้อนิสงค์
จากการให้ทานเป็นแน่ คาดว่าทำดี เพราะอยากได้ผลของการทำดีนั้น เป็นธรรมดาครับที่คนเราอยากได้ดีจากการทำดี
ผมก็เช่นกัน ทุกวันนี้ก็พยายามทำดี และโพสต์ในเฟสบุ๊กเสมอว่าทำอะไรก็ไม่หวังอะไรมากไปกว่า รางวัลแจ็คพ๊อต กับชีวิตอมตะ เพราะในภาพยนตร์ชวนให้คิดว่าไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิตยืนยาว และมั่งมีเงินทอง แต่ความเชื่อลึก ๆ แล้ว ผมหวังว่าจะอยู่อย่างสุขสงบตามอัตภาพ ไม่ต้องร่ำรวย ไม่ต้องมีใครมาสรรเสริญ ไม่ต้องเป็นอมตะ อยู่ไปอย่างนี้หละจนกว่าวาระสุดท้ายมาถึงก็พอ เพราะหวังมากก็ทุกข์มาก หวังน้อยก็ทุกข์น้อย ไม่หวังก็ไม่ทุกข์
เหมือนชีวิตพอเพียงที่ไม่พอเพียงเลยนะ
|